Verlaat het museumterrein en sla rechtsaf de Sonseweg op. Na 1 kilometer zie je een weg naar rechts, deze weg niet inslaan, maar 300 meter verder links het zandpad in ( Schietbaanlaan ) Parkeer hier bij het monument.

STOPPUNT 1 - ROBERT COLE MONUMENT:

Het tweede bataljon van het 502e regiment werd geleid door Luitenant Kolonel Robert Cole. Hij stond bekend als een zeer bekwaam en geliefde commandant. In Normandië had hij een legendarische aanval bij Carentan geleid, en was daarvoor voorgedragen voor de Medal of Honor; iets wat hij nog niet wist. Vanwege de escalerende Duitse tegenaanvallen vanuit Best werd zijn bataljon al snel in de gevechten in de Sonse Bossen betrokken. Langs de hedendaagse Schietbaanlaan (de naam heeft niets met de oorlog te maken) groeven de mannen van zijn bataljon zich in. Felle Duitse tegenaanvallen op hun posities op 18 september 1944 deden de Amerikaanse linie wankelen. Cole zocht naarstig naar een oplossing voor deze precaire situatie. Toen hij geallieerde jachtvliegtuigen in de omgeving zag vliegen (dit waren de vliegtuigen die de nieuwe lichting zweefvliegtuigen moesten beschermen), nam hij contact op met de vliegtuigen om hem te helpen door een aanval op de Duitse posities uit te voeren. Helaas was de eerste aanval op Amerikaanse posities. Cole besloot daarop dat speciale herkenningspanelen in het open veld voor zijn posities moesten worden gelegd, om een herhaling te voorkomen. Cole voerde deze opdracht zelf uit, en werd daarbij door een Duitse sluipschutter door zijn hoofd geschoten. Enkele dagen na zijn dood werd bekend dat Cole de Medal of Honor was toegekend. Helaas heeft Robert Cole deze nooit mogen ontvangen, maar is deze postuum aan zijn weduwe uitgereikt. Op vrijdag 18 september 2009 is, 65 jaar na dato, door de zoon van Robert Cole dit monument onthuld, in het bijzijn van veteranen van het bataljon en een paar honderd andere belangstellenden.

- De filmpjes op deze pagina komen van een andere Bevrijdende Vleugels Tour. De route-uitleg kan in deze video's dan ook afwijken - 

Ga terug de Sonseweg op, sla rechtsaf, en na 300 meter linksaf de weg in die jullie eerder gepasseerd zijn; de Molenheideweg.

Deze weg volgen voor 3.8 kilometer, dan gaat de weg omhoog en kom jullie aan bij het viaduct. Zoek een veilige parkeerplek, jullie zijn nu bij stoppunt 2:

STOPPUNT 2 - TROOP CARRIER MONUMENT:

Vanaf deze locatie heb je een mooi overzicht over een groot deel van het landingsterrein en krijg je een indruk van de omvang ervan. Daarnaast staat hier het Troop Carrier monument. De luchtlandingsoperatie was niet mogelijk zonder de steun en het gevaarlijke werk van de piloten die de vliegtuigen, zowel gemotoriseerd als de zweefvliegtuigen, bestuurden. Op het landingsterrein landde het 506e regiment parachutisten met de opdracht de brug in Son en de bruggen in Eindhoven te veroveren. Daarnaast landde hier ook het 502e regiment parachutisten met de opdracht de bruggen in Sint Oedenrode te veroveren.

Ga het viaduct over, en blijf deze weg 1.2 kilometer volgen tot jullie op de T-splisting komen met de Rooijseweg. Sla hier rechtsaf, en na 330 meter bij het monument op de hoek linksaf, de Waterhoef in. Aan het einde van deze weg ( na 750 meter ) vind je het derde stoppunt. Omdat het laatste deel moeilijk begaanbaar is, kun je de auto ook eerder op de weg parkeren.

STOPPUNT 3 - TIJDELIJKE AMERIKAANSE BEGRAAFPLAATS:

In de velden verderop aan de Waterhoef lag de tijdelijke Amerikaanse Militaire Begraafplaats Wolfswinkel in Son. De begraafplaats werd op 19 september 1944 geopend om de oorlogsdoden van de Amerikaans 101e Luchtlandingsdivisie te begraven. 411 Amerikanen, 48 Britten en 1 Canadees werden hier uiteindelijk begraven. Daarnaast lagen ook enkele honderden Duitse militairen hier begraven. In 1947 werden de Britse en Canadese militairen overgebracht naar hun definitieve rustplaats in Mierlo en Bergen op Zoom, en werden de Duitsers naar IJsselstein overgebracht. Het jaar daarop werden de Amerikanen overgebracht naar Margraten, of op verzoek van de familie gerepatrieerd naar hun geboorteplaats in de VS. Uiteindelijk hebben 1 op de 3 van de in Son begraven Amerikanen hun definitieve rustplaats gekregen op de Amerikaanse Militaire Begraafplaats Margraten. Op 30 mei 1949 werd de Amerikaanse begraafplaats in Son gesloten, en kreeg het land weer een agrarische bestemming. Het monument aan de Rooijseweg herinnert hieraan.

Keer op deze weg om, en ga terug naar de Rooijseweg, sla hier linksaf en blijf deze weg volgen. De rotonde en kruisingen allemaal rechtdoor oversteken, totdat jullie na 2 kilometer de kerk van Son passeren. Zoek hier een veilige parkeerplaats. 100 meter rechts van de kerk vind je het Vestzak Theater.

STOPPUNT 4 - HET VESTZAK THEATER:

Het Vestzaktheater werd in 1944 als eerste hoofdkwartier gebruikt van Generaal Maxwell Taylor, de commandant van de 101e Airborne divisie. Recht naast het Vestzaktheater bevindt zich hotel de Sonnerie, destijds een sanatorium wat door de Amerikanen werd gebruikt als veldhospitaal. Tegenover de Sonnerie, aan de overzijde van de doorgaande weg, bevindt zich nu de Emilliusschool, destijds de Antonius jongensschool, voor deze school stond een Duits 88mm kanon dat de Amerikanen onaangenaam verraste bij hun opmars door het centrum van Son.

Vervolg de weg door Son voor 450 meter. Jullie steken daarbij een kleine brug over, maar komen uiteindelijk bij de brug over het kanaal. Zoek hier een veilige parkeerplek. Jullie zijn bij stoppunt 5.

STOPPUNT 5 - DE BRUG BIJ SON:

Deze brug was in 1944 de belangrijkste brug over het Wilhelminakanaal in Son. Son kende nog twee bruggen, maar deze waren al door de Duitsers op 4 september, Dolle Dinsdag, als voorzorgsmaatregel tot ontploffing gebracht. Het eerste bataljon van Parachutistenregiment 506 moest deze bruggen innemen (het was hun niet bekend dat twee van de drie bruggen al vernietigd waren). Toen een deel van het eerste bataljon via de bossen en weilanden westelijk van de brug kwamen, werden zij vastgepind door moordend machinegeweervuur, mortieren en opnieuw het 88mm kanon; zij konden de brug niet bereiken. Ondertussen kwam de rest van het 506e regiment via de hoofdweg Son binnen. Na in Son een 88mm kanon te hebben uitgeschakeld en bij de brug te zijn aangekomen, brachten de Duitsers deze brug tot ontploffing. De opmars van 506e regiment naar Eindhoven stokte daarom, en het zou tot de volgende middag duren voordat de Amerikanen Eindhoven en de Eindhovense bruggen in handen hadden. Tegen de avond van 18 september arriveerden de eerste Britse eenheden van het 30e legerkorps aan de zuidkant van deze brug. Zij brachten de onderdelen van een Baileybrug met zich mee. Tussen 19:00 uur op 18 september en 06:00 uur 19 september werd continu en hard gewerkt om deze Baileybrug te maken. Om 06:15 uur op 19 september reden de eerste Britse voertuigen er overheen, en werd hun opmars richting Nijmegen, Arnhem en de Veluwe hervat. Tegen de avond van 19 september werd een Duitse pantseraanval vanuit het westen op de brug met moeite afgeslagen. Ook de volgende dag werd hard aan de zuidkant van de brug gevochten, en werd het verkeer meermaals en voor lange tijd stilgelegd. Dankzij Amerikaanse tegenaanvallen, geholpen door Britse tanks, werden de Duitsers gedood, verjaagd of krijgsgevangen gemaakt, en de omgeving van de brug definitief veilig gesteld.

JULLIE ZIJN NU BIJ HET EINDE VAN DE ROUTE, WE HOPEN DAT JULLIE HIERMEE EEN MOOIE ERVARING HEBBEN GEHAD!

VOLG ONS ONLINE VOOR ANDERE BIJZONDERE ROUTES, TOURS EN ARRANGEMENTEN: